ജൽപനം

ഇല്ല, വേണ്ടെനിയ് ക്കീ..

കപടതയുടെ തൊങ്ങലുള്ള

കിരീടങ്ങൾ.

യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ

മുൾമുനകൾ തിളങ്ങുന്ന

പാദുകങ്ങൾ തരൂ പകരം!

 അവയെന്റെ മാംസം തുളച്ചു ഭക്ഷിക്കട്ടേ..

ജീവന്റെ തരംഗിണി കുടിച്ചു വറ്റിയ്ക്കട്ടെ..

ഉണങ്ങിയ തോൽ പക്ഷെ,

എനിയ്ക്കു വേണം..

ഒരു ചിതയിലെരിഞ്ഞു വെണ്ണീറാവാൻ,

പുനർജന്മദു:സ്വപ്നങ്ങളില്ലാതെ

മണ്ണോടു ചേർന്നുറങ്ങാൻ….

സുഖസുഷുപ്തി!

സമർപ്പണം

ഉള്ളിൽ എരിവേനൽ ചുട്ടു പഴുക്കുമ്പോഴും ഭൂതകാലത്തിലെ എതോ ഒരു സന്ധ്യയിൽ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴയുടെ ഓർമ്മയിൽ എല്ലാം മറക്കുന്നവർക്കായ്‌...സ്നേഹപൂർവ്വം..